mini devriye.

oha dedim görünce. hem de bi kere değil, dört-beş kere dedim. istiklal'de oha diye diye yürüdüm. yurdum polisini mini cooper'la devriye gezerken de gördüm ya, daha da görecek bi'şeyim kalmadı diye düşündüm. memleketin mini cooper'ı devriye oto'su yapacak gücü var da bizim niye haberimiz yok dedim. ulan öyle devriyeye ben de polis olurum dedim.

      













daha ağır da konuşacaktım da tuttum kendimi. dedim belki şimdi işin aslı başkadır, elin günahını alma, çok yazmasın. iyi de yapmışım. meğersem de işin aslı başkaymş cidden.

istiklal zor mekan, daracık daracık sokaklar, bisürü de insan; pratik olsun, manevrası guvvetli olsun, bastı mı da gitsin diye ''Borusan Holding'' hediye etmiş 3 tane mini'yi. bu hamlelerini takdir ediyorum. yakışmış istiklal'ime diyorum. rengarenkti, daha da renkli olmuş, ortama hava katmış diyorum. zaten mini'yi de seviyodum, istiklal'i de. bu buluşmayı da ayrı bi sevdim.

işin aslını öğrendikten sonra değişmeyen tek şey: ''ulan öyle devriyeye ben de polis olurum.''